۹ مقایسه هزینه های درمان در کانادا و ایران؛ از زبان یک هموطن ایرانی

در این بخش از مجله ی استارت ویزا میخوایم راجع به سیستم درمانی- پزشکی کانادا و تفاوت های اون با سیستم درمانی ایران صحبت کنیم. در این قسمت با یکی از هموطنامون در شهر کوچیک هلیفکس کانادا همراه شدیم تا همه ی اطلاعات مربوطه رو در اختیارمون بذاره.

در استارت ویزا همراه ما باشید.

۱- دکتر خانواده(Family Doctor)

در کانادا مرسومه که هر خانواده دکتر مخصوص خودش رو باید داشته باشه درواقع برعکس ایران که شما هروقت مریض میشید پیش هر دکتری که میخواین میرید در اینجا باید تحت نظر یه دکتر خاص باشید. اگه در یک شهر بزرگ باشید که خوب حق انتخاب زیادی دارید اما اگر مثل من در یک شهر کوچیک باشید و قدرت انتخاب زیادی در بدو ورودتون به کانادا نداشته باشید، باید بگردید و یه دکتری رو پیدا کنید که بیمار جدید بپذیره.

برای این کار باید به مطب پزشکان تماس بگیرید و بپرسید که آیا بیمار جدید میگیرن یا نه و اگه قبول میکنن باید ازشون یه وقت برای ویزیت بگیرید تا برید و ویزیت بشید.

۲- First Visit

اولین ویزیت شما با دکتر جدید رو First Visit میگن که حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه طول میکشه. در این ملاقات اول، وزن و قد شما رو میگیره، بیماری های احتمالی که دارید، داروهایی که مصرف میکنید، پرکار یا کم کار بودن تیروئید که بین ایرانی ها خیلی شایعه و کمبود ویتامین دی رو چک میکنه و شما رو معاینه میکنه و تمام موارد پزشکی شما رو وارد سیستم میکنه.

به این ترتیب این پزشک یه بک گراند و تاریخچه از سلامتی شما در سیستم داره. از طرفی در صورتی که بخواین پزشکتون رو عوض کنید، پزشک جدید به احتمال زیاد به این سیستم دسترسی خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: مهاجرت پزشکان به کانادا

۳- تحصیلات دکتر خانواده

تحصیلات دکتر خانواده معادل تحصیلات دکتر عمومی در ایران نیست بلکه این دکتر از هر تخصصی در حد پایه خونده تا موقع معاینه از هر رشته ای در حد بیسیک اطلاعات داشته باشه.

۴- تفاوت دکترهای کانادایی با دکترهای ایرانی

دکتر های ایرانی چون با سیستم بدنی ما آشنا هستن و میدونن که از بچگی برای درمان بیماری به ما دارو داده شده خیلی راحت تر دارو مینویسن و همین روند خوب شدن رو سریع تر میکنه اما طبق تجربه ی دوستانم این طور شنیدم که دکترهای غیر ایرانی خیلی سخت و به ندرت دارو به خصوص آنتی بیوتیک تجویز میکنن که این موضوع برای ما ایرانی ها که به خوردن دارو عادت کردیم یه مقدار سخته.

از طرفی وقتی دکترهای ایرانی چه عمومی و چه متخصص به اینجا میان نمیتونن با همون مدرک ایران در کانادا طبابت کنن بلکه باید دوباره درس بخونن، امتحان بدن و اون مدرکی که با اون مجاز به طبابت در کانادا هستن رو بگیرن.

بنابراین به نظر من چون دکتر های ایرانی نسبت به دکترهای کانادایی خیلی بیشتر درس خوندن، یک بار در ایران و دوباره در کانادا، خیلی باسوادترن و از نظر من موجه تر هستن و من راحت تر میتونم مسائل سلامتیم رو باهاشون درمیون بذارم. درکل این ها نظرات منه، شاید یکی دیگه بگه که من اصلا پزشکان ایرانی رو قبول ندارم و ترجیح میدم یه دکتر غیر ایرانی به عنوان دکتر خانواده داشته باشم.

۵- سیستم درمانی شهر کوچیک هلیفکس در کانادا

سیستم درمانی در این شهر کوچیک نسبت به شهر بزرگی مثل مونترال فقط سیستم دولتی داره و سیستم خصوصی در کار نیست همین باعث میشه که شما به اجبار در صورت لزوم به سیستم دولتی مراجعه کنید و کارهای پزشکیتون رو انجام بدید.

بنابراین این موضوع شامل صرف کردن وقت زیادی میشه و باید مدت زیادی رو صبر کنید تا نوبتتون بشه. برای مثال وقتی من برای مشکل معده به دکتر خانواده مراجعه کردم حدود یک سال و شش ماه بعد نوبت آندوسکوپی معده من رسید یکی به این دلیل که در این شهر کوچیک، سیستم خصوصی وجود نداشت که بخوام از اون طریق اقدام کنم و زودتر نوبتم بشه دوم این که این قضیه در دوران کرونا بود و بیمارستان ها فقط بیمارهای اورژانسی رو قبول میکردن.

به خاطر همین موضوع هست که سیستم پزشکی کانادا رو بد میدونن و میگن که خیلی ضعیف و داغونه که البته نسبت به ایران هم همینطوره مثلا در ایران راحت صبح میری آزمایش میدی و جواب آزمایش رو میگیری اما در کانادا جواب آزمایش رو به شما نمیدن بلکه برای دکتر شما ارسال میشه و اگه شما بخواین جواب آزمایش رو ببینید باید از دکتر بخواید که براتون از سیستم ارسال کنه یا بهتون بگه.

از طرفی اگه جواب آزمایش شما نرمال باشه، پزشک زنگ نمیزنه بگه من آزمایش رو دریافت کردم و مشکلی ندارید اما اگه مشکلی باشه که لازم باشه شما حتما پیگیری کنید، بهتون زنگ میزنن و شما رو در جریان قرار میدن در هر صورت میخوام بگم که اگه نیاز به پیگیری باشه، پزشک شما خودش پیگیری میکنه.

بیشتر بخوانید: تفاوت درس خواندن در کانادا با ایران

۶- هزینه های سیستم درمانی در کانادا

کسی که با پی آر و اقامت دائم به کانادا میاد، از روز اولی که وارد کانادا میشه شامل بیمه ی درمانی کانادا میشه. یه کارتی به اسم کارت سلامت(Health card) دریافت میکنه که تا چند سال اعتبار داره و بعدش باید تمدید بشه و جای هیچ نگرانی ای برای تمدید شدنش نیست.

۷- مزایا و طرز استفاده از کارت سلامت در کانادا

از مهمترین مزایای این کارت نسبت به بیمه درمانی در ایران، اینه که شما هر جایی برای درمان برید هیچ پولی پرداخت نمیکنید در صورتی که در ایران علاوه بر پرداخت فرانشیز با دفترچه بیمه، یه موقع هایی حتی اون بیمه هم به درد نمیخورد اما در اینجا شما با کارت سلامتتون وقتی پیش پزشک میرید، منشی کارت سلامت شما رو میگیره و شماره‌ی کارتتون رو وارد سیستم میکنه درنتیجه اون پزشک، هزینه ی ویزیت و درمان شما رو از دولت دریافت میکنه.

در مورد آزمایش هم من تا الان هرگونه آزمایشی از قبیل هورمونی، تیروئید یا چکاپ کامل که دادم، هیچ هزینه ای پرداخت نکردم و همه رایگان بوده. بنابراین باید همیشه کارت سلامتتون همراهتون باشه و خیلی جاها هم فقط شماره ی کارت سلامت شما رو میخوان تا وارد سیستم کنن.

۸- داروهای خاص

در مورد دارو باید بگم که معمولا با بیمه ی درمانی، داروها کاور میشن مگر این که یک سری داروهای خاص باشن مثلا من خودم یک نوع داروی ضد استرس میخواستم که میدونستم بیمه قبول نمیکنه و از این طریق با یک نوع بیمه ی دیگه به نام بیمه ی فارما کر(Pharma Care) آشنا شدم که مثل بیمه تکمیلی در ایران هست.

۹- بیمه‌ی فارما کر(Pharma Care) در کانادا

این بیمه مثل بیمه های تکمیلی در ایران هست که شما اگه یه شرایط خاصی داشته باشید و پیش نیازهای لازمش رو داشته باشید، میتونید بدون این که حق بیمه ای بدین و برای شما هزینه ای داشته باشه، تحت پوشش این بیمه قرار بگیرید.

مهم‌ترین شرط این بیمه اینه که حقوق خانواده ی شما از یه مبلغی پایین تر باشه در این صورت شما جزو خانواده های کم درآمد به حساب میاین که تحت پوشش این بیمه قرار بگیرید. این بیمه خیلی از داروهایی که بیمه ی NSI کاور نمیکنه رو پوشش میده و در بعضی موارد هم اگر داروی شما خیلی خاص باشه و مثلا ۵۰ دلار باشه، ۴۰ دلارش رو بیمه میده و فقط باید ۱۰ دلارش رو شما پرداخت کنید که خیلی چیز به صرفه ایه و کار آدم رو راه میندازه.

البته اینم بگم که این بیمه برای شهر هلیفکس هست و من نمیدونم که آیا در شهرهای دیگه هم به همین اسم فارما کر هست یا یه اسم دیگه ای داره. در هر صورت شما در هر استانی که هستید میتونید از طریق گوگل بیمه های تکمیلی رو سرچ کنید و اگر شامل شما میشه براش اقدام کنید.

داروهایی که بهتره از ایران با خودتون به کانادا بیارین:

من پیشنهاد میکنم یه سری داروها رو از ایران با خودتون بیارید. یه سری داروها ممنوعه ولی داروهایی که من پیشنهاد میکنم عبارتند از آنتی بیوتیک ها، داروهای عفونت ادراری که در اینجا تحت پوشش بیمه نیست و داروی ارزونی هم نیست و هر دارویی که شما مصرف دائمی یا طولانی مدت دارید حتما با خودتون بیارید و ریسک نکنید.

دیدن این ویدئو در مورد هزینه های درمانی در کانادا شهر کوچک هلیفکس را از دست ندهید!

نکته آخر

با توجه به متفاوت بودن قوانین استان ها، اول تحقیق کنید ببینید شرایط بیمه‌ی اون شهر و استان چیه، مثلا شهر مونترال با وجود پی آر داشتن مثل شهر هلیفکس از بدو ورود شما رو بیمه نمیکنه و بعد از سه ماه اقامت، بیمه میشید در این صورت حتما برای خودتون و خانواده تون از ایران بیمه بخرید چرا که خیلی ارزشمنده.

از طرفی اگه تو فصل سرما بیاین و احتمال این که خدایی نکرده بیفتید و جاییتون بشکنه، وجود داره که این بیمه به دادتون میرسه چون هزینه های پزشکی در کانادا بسیار سرسام آوره به غیر از فصل سرما، در هر فصلی که شما بیاین هم احتمال سرماخوردگی وجود داره که در کل هزینه ها بسیار بالاست.

آمبولانس هم بعد از بردن مریض شما براتون یه رسید میفرسته که مثلا ۱۱۰ دلار باید بابت بردن بیمارتون به ما پرداخت کنید که در صورتی که بیمه باشید بعدا این پول رو بیمه پرداخت میکنه یا مثلا به خاطر یه درمان سرپایی، هزینه‌ی ۱۰۰۰ دلاری باید پرداخت کنید. بنابراین اصلا با پولتون این ریسک رو نکنید که بخواید مدتی بدون بیمه در اینجا زندگی کنید.

سیستم خصوصی درمانی

بعضی از شهرها و استان ها مثل مونترال، سیستم خصوصی هم دارن که شما باید هزینه کنید تا تو انتظار نمونید و معطل نشید و کارتون رو زود انجام بدید.

در آخر امیدوارم که هیچ وقت مریض نشید و احتیاج نباشه که به دکتر برید اما سعی کردم همه ی آنچه باید راجع به سیستم درمانی در کانادا رو بدونید در اختیارتون بذارم و مطمئنم که این مقاله بدردتون میخوره.