مهاجرت پزشکان به کانادا: ورود به دوره های رزیدنتی و بازار کار

من پزشکی عمومی رو در دانشگاه شهید بهشتی تهران و تخصص اطفال رو در دانشگاه اصفهان گذروندم. بعد سه سال فوق تخصص ریه رو در فرانسه خوندم و نهایتا به قصد فعالیت به عنوان پزشک به کانادا مهاجرت کردم. در حال حاضر مشغول تحصیل در دوره فوق لیسانس در دانشگاه مونترال و همینطور در حال تلاش برای ورود به سیستم پزشکی کانادا هستم. مایلم اطلاعاتی که کاملا تجربه شخصی من هستند رو در رابطه با مهاجرت پزشکان به کانادا، ورود به دوره های رزیدنتی و بازار کار رو با شما  در این مقاله از مجله استارت ویزا به اشتراک بگذارم. این ویدیو رو از دست ندین.

اگر دانشجو پزشکی هستی یا تخصص خودتو گرفتی، برای مهاجرت به کانادا باید چکار کنی؟

قبل از هر کاری باید در سایتی به اسم فیزشن اپلای (physiciansapply.ca) ثبت نام کنید تا قدم اول رو برای مهاجرت پزشکی به کانادا بردارید. این سایت در حقیقت مدرک پزشکی مارو بررسی می کنه و براساس اون امتحاناتی که پیش نیاز فعالیت ما به عنوان پزشک در کاناداست، رو پیدا می کنه. با شرکت و کسب نمره قبولی توی این امتحان ها، می تونیم قدم اول برای مهاجرت پزشکی به کانادا رو برداریم.

خود من وقتی به کانادا اومدم نه دوست و همکاری و نه حتی راهنمایی در این مسیر داشتم و دونه دونه این اطلاعاتی رو که با شما در میون می گذارم رو با تحقیق در اینترنت و سایت‌های مختلف کسب کردم. شاید اگه این اطلاعاتی که الان دارم رو در زمان ورودم به کانادا داشتم، خیلی مسیر راحت تری پیش روم قرار می گرفت.

دلایل مهاجرت پزشکان

هدف از مهاجرت، گرفتن مجوز طبابت از کاناداست. این که به عنوان پزشک فعالیت خودتون رو توی ایران ادامه بدید یا به کانادا مهاجرت کنید، کاملا به روحیات و شخص شما بستگی داره و در مورد درآمد یک پزشک باید بگم که با اینکه درآمد مشخصا در کانادا بیشتره ولی تفاوت محسوسی با درآمد یک پزشک توی ایران نداره و در کل بحث مالی دلیل عمده مهاجرت پزشکان نیست. پزشکان بسیاری رو می شناسم که توی ایران درآمد خیلی خوبی داشتند و حتی با فوق تخصص در رشته های مختلف به کانادا مهاجرت کردند و قصد فعالیت در سیستم پزشکی این کشور رو دارند.

مسیر های ورود به سیستم پزشکی کانادا

در این بخش مسیر های ورود به سیستم پزشکی کانادا رو مرحله به مرحله برای شما توضیح میدم.

مسیر آماده برای فعالیت پزشکی (استانی)

برای اینکه یک نفر بخواد که به عنوان پزشک به کانادا بیاد دو تا مسیر وجود داره که مسیر اول ورود به برنامه های جذب سریع پزشکه که طی اون فرد مستقیم وارد کانادا میشه و فعالیت خودش به عنوان پزشک رو شروع میکنه. این برنامه برای استان های محروم و جاهای نسبتا دور افتاده کاناداست. از اونجایی که کانادا دومین کشور پهناور دنیاست ولی فقط ۳۶ میلیون جمعیت داره، ارائه خدمات پزشکی و بهداشتی به سرتاسر اون مشکل ساز و همینطور خیلی از پزشکان اهل کانادا حاضر به فعالیت در نقاط محروم این کشور نیستند. به علاوه این موارد، به طور کلی کمبود پزشک توی کانادا به خاطر استانداردهای سخت سیستم پزشکی این کشور وجود داره و به همین دلیل وزارت بهداشت کانادا، پزشکان خارجی (IMG) رو دعوت به فعالیت توی این کشور می کنه.

از ۱۰ استان کانادا، ۵ استان این برنامه رو دارند که جزییات هر کدوم با همدیگه تفاوت داره. استان کبک یکی از این استان‌هاست که اگه پزشکان با زبان فرانسه آشنایی داشته باشند می تونن این استان رو الویت قرار بدند. استان های دیگه ساسکاچوان، آلبرتا، بریتیش کلمبیا و نیوفاندلند هستند که از طریق این مسیر می تونید به صورت مستقیم وارد سیستم پزشکی کانادا و فعالیت به عنوان پزشک بشید.

مسیر رزیدنتی (کارمز)

مسیر دوم یک مسیر شناخته شده تره و به دید خیلیا تنها مسیر برای ورود به سیستم پزشکی کاناداست. این مسیر به این شکله که باید دوره رزیدنتی رو در کانادا طی کنید و بعد از اون می تونید پروانه پزشکی خود رو بگیرید. در نهایت هدف این دو مسیر دریافت مجوز فعالیت به عنوان پزشک در کشور کاناداست.

برای ورود از مسیر دوم یا رزدینتی باید از طریق ثبت نام در وبسایت کارمز (CaRMS.COM) اقدام کنید. کار این وبسایت یا سیستم تطبیق کردن برنامه های رزدینتی برای داوطلب های مشمول شرایطه که البته پیش نیازهای مخصوص خودش رو داره.

پیش نیازها

برای ورود از طریق هر دو مسیر، پیش نیاز اصلی گذروندن یک سری امتحان ورودیه که این امتحانا هر ۲ سال یک بار تغییر می کنند. در حال حاضر برای برنامه های استانی حداقل باید ۲ تا امتحان رو بگذرونید و همچنین مدرک زبان داشته باشید. اکثر برنامه های استانی غالبا برای پزشکی خانوادست (Family Medicine) که پیش نیاز اون حداقل ۳ سال فعالیت به عنوان پزشکه خانواده توی ایرانه و البته ممکن در مواردی خاص مثلا به دنبال جذب جراح باشند که در این صورت قطعا پزشک داوطلب باید تجربه فعالیت رو به عنوان جراح داشته باشه.

در صورتی که شما به تازگی درستون رو تمام کرده و فارغ التحصیل پزشکی باشید، بدلیل اینکه اون ۳ سال تجربه فعالیت پزشکی رو ندارید، فقط و فقط مسیر رزیدنتی رو می تونید انتخاب کنید. پیش نیازهای مسیر رزیدنتی هم ۲ امتحان کیو ای وان Qualifying examination part I) QE1) به صورت تئوری و به علاوه امتحان عملی نک آسکی NAC OSCE یا کیو ای تو Qualifying examination part II) QE2) رو شامل میشه.

امتحان های QE1 و نک اسکی (NAC OSCE)

امتحان QE1 یک امتحان مشترکه که هم دانشجوهای کانادایی و هم دانشجوهای بین الملی برای ورود به دوره رزیدنتی باید اون رو طی کنند. این امتحان تئوری سالی ۵ بار توی کانادا برگزار میشه و به تازگی موقعیتی ایجاد شده که حتی این امتحان رو توی کشورهای همسایه ایران هم برگزار می کنند.

از طرفی امتحان نک اسکی فقط مختص دانشجوهای بین المللی متقاضی کار در کاناداست که این امتحان سالیانه ۲ بار به صورت عملی در این کشور برگزار میشه.

مدرک زبان

در کنار این ۲ امتحان ورودی، در اکثر برنامه های رزیدنتی پیش نیاز برنامه زبان هم وجود داره که معمولا مدرک امتحان ایلتس رو از شما می خواهند.
برای ورود به هر برنامه باید به دقت توصیف اون رو توی وبسایت کارمز بخونید و پیش نیاز های اون رو قبل از اقدام آماده کنید. این احتمال وجود داره که به جز امتحان های QE1 و نک اسکی و مدرک زبان، از شما امتحان سومی رو هم طلب کنند.

امتحان MCCQ2

امتحان MCCQ2 هم جز پیش نیازهای اکثر برنامه ها محسوب میشه و امتحانیه که خود کانادایی ها برای دریافت پزشکی LMCC به نمره قبولی اون نیاز دارند.

تفاوت LMCC با مجوز طبابت کانادا

این دو مجوز با همدیگه فرق دارند و خود کانادایی ها وقتی موفق به گرفتن LMCC میشن، تازه باید به کالج سلطنتی پزشکی و جراحی کانادا (RCPSC) یا کالج پزشکان خانواده کانادا (CPC) تماس بگیرند و از طریق نظام پزشکی اون استان محل زندگی و فارغ التحصیلی خودشون مراجعه کنند تا مجوز طبابت خود رو دریافت کنند.

آماده سازی برای مهاجرت

به عنوان فردی که تجربه مهاجرت پزشکی به کانادا رو دارم، پیشنهاد می کنم که حتما قبل از مهاجرت به کانادا شروع به فعالیت پزشکی توی ایران کنید و سابقه مناسبی برای خودتون بسازید. به اضافه توصیه می کنم که امتحان های QE1 و نک اسکی رو قبل از اینکه به صورت کامل به کانادا مهاجرت و از طریق یکی از دو مسیر تلاش به ورود به سیستم پزشکی کانادا کنید، با نمره قبولی پشت سر بگذرونید.

من افراد زیادی رو می شناسم که حین فعالیت خودشون در ایران، برای امتحان نک اسکی آماده می شدند و طی سفر به کانادا این امتحان رو با موفقیت پشت سر می گذاشتند و بعد دوباره به ایران برمی گشتند و به فعالیت خود ادامه می دادند و مقدمات مهاجرت پزشکی خودشون به کانادا رو از این طریق پیگیری می کردند. پس اگه این امتحانارو با موفقیت گذرونده باشید، به محض ورود به کانادا می تونید برای ورود به سیستم پزشکی زمینه سازی کنید.

زمینه سازی

منظور از زمینه سازی می تونه خیلی متنوع باشه. از جمله گذروندن یک Observer ship، تحصیل در یک دوره فوق لیسانس، دستیاری فیزیولوژی که در استان های مختلف شایع هستش و البته فلوشیپ برای متخصصین که در هر حال گذروندن و تجربه هر کدوم از این دوره ها زمینه سازی مناسبی برای شما ایجاد می کنه.
به طور کلی در برنامه کارمز (رزیدنتی) مهم ترین نکته آشنایی با اون برنامست و دایرکتور برنامه باید شما رو شناسایی کنه و نحوه عملکردتون رو به عنوان دستیار تحقیق یا فیزیولوژی، یا تحصیل فلوشیپ یا برنامه Observer ship و یا از طریق تز PHD بررسی کنه. اگر مورد تاییدش قرار گرفتید تازه فعالیت شما آغاز میشه.

هماهنگ شدن با سیستم کارمز

مرحله بعدی همون هماهنگ شدن با سیستم کارمزه. مدارک مورد نیاز برنامه رو باید تا زمان ددلاین (نوامبر هر سال) توی وبسایت کارمز ثبت کنید تا بعد از یک ماه شما رو برای مصاحبه دعوت کنند. معمولا کسانی تو این مصاحبه تایید میشن که یا شناخته شده باشند و یا اینکه پرونده یا رزومه خیلی عالی داشته باشند. یک پرونده عالی نمرات خوب در امتحانات کانادا، سابقه کار مناسب و اثبات این موضوع که به سیستم پزشکی کانادا آشنایی دارید رو شامل میشه.

برنامه سوم در کبک

به جز دو مسیر آماده برای فعالیت پزشکی (استانی) و مسیر کارمز (رزیدنتی)، یک مسیر سومی مخصوص استان کبک به اسم اکسترنا وجود داره که پزشکان خارجی ۲ سال اخر تحصیل پزشکی عمومی خود رو توی کانادا می گذرونند و مدرک پزشکی عمومی رو از یکی از ۴ دانشگاه واقع در کبک می گیرند. در این حالت داوطلب به عنوان یک دانشجوی پزشکی فارغ التحصیل کانادا برای رزیدنتی اقدام می کنه و شانس به مراتب بیشتری به نسبت یک پزشک مهاجر (IMG) برای قبولی و ورود به دوره های رزیدنتی داره. پیش نیازهای این برنامه قبولی در امتحان QE1 و مدرک زبان فرانسه برای ۳ دانشگاه کبک رو شامل میشه. کسب نمره حداقل ۸۶۰ از ۹۹۰ توی امتحان TFI برای آزمون فرانسه الزامیه. برای ورود به دانشگاه ۴ ام به نام مک گیل به جای زبان فرانسه، مدرک زبان انگلیسی یعنی ایلتس ۶.۵ به عنوان پیش نیاز قرار داره.

منابعی آمادگی برای امتحان های QE1 و نک اسکی

به محض اینکه به عنوان داوطلب در سایت فیزیشن اپلی مدارک خود رو سابمیت کنید، اون ها مدرک فارسی شما رو توسط مترجمین مخصوص خودشون ترجمه و بررسی می کنند و توی این مدت زمان شما می تونید برای امتحان های ورودی ثبت نام کنید. سایت فیزیشن اپلی یک لینکی رو به منظور آشنایی شما با امتحان ارسال می کنه و اون لینک از سایتیه که پزشکان در کانادا همیشه باهاش سر و کار دارند.

MCC (Medical Council of Canada)

اصولا در کنار وبسایت فیزیشن اپلای، MCC وبسایتیه که پزشکان توی کانادا با اون سروکار زیادی دارند. MCC یک قسمت مشخصی مربوط به امتحانات داره که توی اون به صورت مفصل به امتحانات و منابع اون ها پرداخته. از اونجایی که این وبسایت منابع متعددی رو معرفی می کنه، عملا امکان کاور کردن همه اون ها غیر ممکنه.

تورنتو نوتس (Toronto Notes)

براساس تجربیات خودم پیشنهاد می کنم کتاب تورنتو نوتس (Toronto Notes) رو که خلاصه ای از مطالب پزشکی منطبق به امتحانات کانادا رو شامل میشه به عنوان منبع مناسب امتحان مطالعه کنید. با وجود اینکه کتاب به صورت خلاصه نوشته شده و این موضوع مطالعش رو سخت می کنه ولی توصیه می کنم که حتما اون رو با دقت بخونید.

خیلی از دوستان که همزمان برای ورود به سیستم آمریکا نیز تلاش می کنند، برای امتحان کانادا هم از منابع امتحانات امریکا استفاده می کنند ولی به علت تغییرات جدید QE1 و کلا تفاوت های ذهنیت کانادایی و چیزی که از شما در امتحان طلب می کنه، مطالعه کتاب های منبع امریکایی کافی نیست و این موضوع اهمیت مطالعه تورنتو نوتس رو بیشتر نشون میده.

تغییرات امتحان QE1

در گذشته بیشتر تمرکز امتحان QE1 روی موضوعات علمی بود ولی توی فرمت جدید کاملا به سبک و سیاق و حال و هوای اورژانس ها و کلینیک ها و اتفاقات رایج توی سیستم کانادا نزدیک شده. به طور مثال توی یک موقعیت خاصی که دستگاه های تشخیص بیماری رو در اختیار ندارید، یک بیمار کودک به شما مراجعه می کنه و با بررسی اولیه احتمال ابتلا به سینوزیت رو میدید ولی بعدا متوجه کبودی روی بدن اون کودک میشید و مسئله کودک آزاری به چشمتون میاد و در این مرحلست که باید این موضوع رو به مراجع قانونی گزارش کنید. در کل منظور اینه که این امتحانات شما رو برای هر موقعیت خاصی آماده میکنه و این سطح آمادگی شما رو مورد بررسی قرار میده.

اهمیت مطالعه مطالب سایت MCC

اگه قصد شرکت در امتحان QE1 رو دارید باید بدونید که این امتحان از ۲ قسمت تشکیل شده، صبح امتحان حدود ۲۰۰ سوال تستی و عصر همون روز حدود ۵۰ سوال چند گزینه ای یا تشریحی رو باید پاسخ بدید. برای شرکت توی این امتحان پیشنهاد می کنم که خط به خط مطالب سایت MCC رو مطالعه و برای خودتون خلاصه نویسی کنید.
سایت MCC به تازگی اپشن امتحان آزمایشی QER رو به همراه جواب های آزمون ایجاد کرده که هزینه شرکت توی این امتحان ۵۰۰ دلاره. قبلا یک سری سوالات نمونه توی این سایت موجود بود که هزینه هر سری از اونها حدود ۱۰۰ دلار میشد و البته جواب های اون سوالات رو به شما نمیدادند.
به عنوان نمونه سوال بدون شک بهترین منبع همین سایت MCC هست ولی یک شرکت کانادایی خصوصی به نام Canada QBank وجود داره که مطالعه نمونه سوالات اون رو هم در وهله بعدی بهتون پیشنهاد میدم.

ویدیو آموزشی

یک سری ویدیو آموزشی هم در سایت MCC قرار داره که شبیه سازی نحوه برگزاری امتحان QE1 رو از لحظه باز شدن مانیتور کامپیوتر و مواجه با سوالات رو به شما نشون میده. از اونجایی که امتحان های ما در ایران معمولا به صورت کامیپوتری صورت نمیگیره، این ویدیوهای آموزشی می تونه کمک خوبی برای داوطلبین باشه.

یکی از نکاتی که در منابع باید به اون ها توجه کنید، خواندن نکات غیر علمی مربوط سیستم بهداشت کاناداست، چرا که موضوعات علمی رو تا حد زیادی با اون آشنا هستیم ولی نکات غیر علمی مربوط به اخلاق و جزییات سیستم ممکنه گیج کننده باشند. یک نکته مهم دیگه هم تست زدن و آشنایی با امتحان تستیه که ازش غافل نشید.

تفاوت سیستم امتحانات کانادا با آمریکا

یکی از تفاوت های بزرگ امتحانات کانادا با امریکا، تمرکز ویژه کانادایی ها روی بیماری های شایع تره. مثلا بیمارهای داخلی،عروق کرونری، سکته قلبی، فشار خون بالا و دیابت از جمله موضوعات اصلی سوالات در امتحان های کانادایی هستند. اما مثلا توی امتحانات امریکا در مورد بیماری های ریز تر و در مورد بیماری های کمتر شناخته شده سوال مطرح می کنند. در کل الگو برداری سوالات امتحانای کانادا از بیماری های شایع در کلینک های خودشون صورت می گیره.

درآمد پزشکان در کانادا

توی یه گزارش که چند وقت پیش مطالعه کردم متوسط درآمد سالیانه پزشکان در کانادا رو بدون کسر مالیات ۳۳۶ هزار دلار اعلام کرده بود که این مبلغ بعد از کسر مالیات حدودا بین ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار دلار میشه. البته این متوسط درآمد پزشکانه و توی همین لیست کسانی هم بودن که بالای ۱ میلیون در سال درآمد داشتند.

یک پیشنهادی که برای هموطنان داوطلب ورود به سیستم پزشکی کانادا دارم اینه که زیاد دنبال تخصص های خاص نباشند، چون که درآمد های رشته های پزشکی مختلف حدودا نزدیک همدیگست و حتی پزشکی عمومی در بعضی نقاط درآمد بیشتری نسبت به تعدادی از تخصص ها داره. به خاطر پایداری وضعیت اقتصادی کشور کانادا که دقیقا نقطه مقابل کشور ایران قرار داره، خیلی نیاز به نگرانی درمورد درآمد و زندگی آینده خانواده خودتون نخواهید داشت. در مجموع فاکتور درآمد رو برای انتخاب دوره رزیدنتی مدنظر قرار ندید و به دنبال علایق خود باشید.

دندان پزشکی

به صورت دقیق و با جزئیات در مورد رشته دندان پزشکی اطلاع ندارم ولی اون هم یک سری امتحان ورودی و دوره های عملی داره که هزینه های بسیار گرونی هم دارند و شما بعد از گذروندشون می تونید به عنوان دندان پزشک فعالیت خودتون رو توی کانادا آغاز کنید. جالبه که بدونید من دوستانی رو میشناسم که بدون هیچ پیشینه تحصیلی پزشکی در ایران، بعد از مهاجرت به کانادا مشغول به تحصیل دندان پزشکی شدند.

تحقیق

در مورد بحث تحقیق و کار تحقیقی، اینجا توی آمریکای شمالی موردهایی رو دیدم که بعد از گذروندن دوره دکتری، مستقیم به دنبال کارهای تحقیقاتی رفتند و بی خیال کارهای کلینیکی شدند. توی سیستم کانادا نیروهایی رو که برای کار بیمارستانی استخدام میشوند، در قرارداشون ذکر میشه که چه درصدی از کارشون عملیاتی و چه درصدی سهم کارهای تحقیقاتیه. الزام کار تحقیقاتی در کانادا، حداقل گذروندن یک دوره ۲ ساله فوق لیسانسه که حتما باید در حوزه پزشکی باشه.

ویژگی های کار تحقیقاتی

به عقیده من کار تحقیقاتی تو کانادا ۲ تا ویژگی مهم داره. یکیش اینه که توی کانادا کلا برای کار تحقیقاتی ارزش ویژه ای قائلند، مثلا توی بعضی دانشگاه کسانی که کار تحقیقاتی انجام دادند حتی برای پذیرش رزیدنت توی اولویت قرار می گیرند. ویزگی مهم دیگه اون آشنایی با اساتید و افراد با درجه بالا حین کار تحقیقاتیه که باعث ایجاد ارتباط و در نتیجه هموارتر شدن ادامه این مسیر طولانی میشه.

به دید من امتحانات و حتی دوره رزیدنتی جز سختی های مسیر نیستند و دشوار ترین قسمت ماجرا ورود شما در روز اول به بخش و کار کلینیکیه و اگه ارتباطات خوبی در دوره های قبلی ایجاد کرده باشید، این مرحله می تونه خیلی آسون تر بشه. در هر صورت این مسیر خیلی طولانیه و مهم ترین فاکتور برای شما تسلیم نشدن و درجا نزدنه تا اینکه به یک پایداری در محیط کاری برسید.

محدودیت سنی

سیستم پزشکی کانادا این ادعا رو داره که محدودیت سنی هیچ معنایی نداره، این مسئله رو به چشم خودم هم دیدم. مثلا افرادی رو دیدم که حتی در سن ۵۰ سالگی پذیرش دوره رزیدنتی رو گرفتند.

توصیه مهم مربوط به زبان

به شدت توصیه می کنم که دوستان مدرک زبان رو قبل از ورود به کانادا بگیرند. یکی از دلایلش هم اینه که گرفتن نمره مناسب ایلتس توی ایران به نسبت کانادا آسون تره. بعلاوه وقتی شما وارد کانادا میشید اگه تازه استارت مطالعه زبان رو بزنید، به شدت از روند ورود به سیستم پزشکی کانادا عقب میافتید. هر چقدر هم که شما در نمرات، کارهای تحقیقاتی و سایر مراحل تحصیل و حتی رزیدنتی رتبه بالایی داشته باشید ولی توانایی ارتباط برقرار کردن از طریق زبان رو نداشته باشید، فایده ی نداره و به مشکل خواهید خورد.

مدرک تحصیلی در ایران

اینکه مدرک شما از کدام دانشگاه توی ایران باشه، تقریبا هیچ اثری نداره و فقط داشتن مدرک تحصیل در رشته های مربوط به پزشکی اهمیت داره. حتی ریز نمره های تحصیل یک فرد توی ایران اهمیت چندانی نداره و اون امتحانات ورودی و در نهایت دوره هایی که در کانادا می گذرونید معیار سنجش شما میشه.

درآمد دوره رزیدنتی

درآمد دوره رزیدنتی از ابتدا تا انتهای دوره با ۴۰ هزار دلار در سال شروع و به حدود ۶۰ هزار دلار در سال میرسه. البته درآمد دوره های رزیدنتی استان به استان متفاوته و به عوامل مختلفی بستگی داره. اینکه چه زمانی فارغ التحصیل شدید، تاثیر به پذیرش شما برای دوره رزیدنتی نداره.

نکاتی در مورد امتحانات

– در صورت قبولی شما، مدارک امتحان های ورودی QE1 و نک اسکی (NAC OSCE) و QE2 تاریخ انقضا ندارند و تا هر زمانی قابل استفاده در مسیر پذیرش شما هستند.

• هزینه امتحان QE1 حدود ۱۸۰۰ دلار، هزینه امتحان نک اسکی ۲۵۰۰ دلار و هزینه امتحان QE2 2700 دلاره
• هزینه ثبت مدارک در فیزیشن اپلی حدود ۱۵۰ دلار و هزینه ترجمه هر صفحه از مدارک شما به زبان انگلیسی یا فرانسه حدود ۱۳۰ دلار میشه.

به عقیده من لازمه که حتی به نفع خودمون هم که شده از طریق به اشتراک گذاری تجربه های مهاجرت پزشکان به کانادا، به پزشکان ایرانی دیگه که حتی بعد از ما وارد کانادا شدند یا قصد مهاجرت به این کشور رو دارند کمک کنیم تا اونها نیز وارد سیستم پزشکی کانادا و در اون موفق بشن. در نهایت هر چه تعداد هموطنامون توی محیط کار بیشتر باشه، قطعا فضای کاری بهتری خواهیم داشت.

امیدوارم که تجارب من در مورد مهاجرت پزشکی به کانادا و نکات مربوط به تحصیل و کار در حوزه پزشکی کانادا که در اختیارتون گذاشتم برای تصمیم مهاجرت و آینده شغلیتون در رشته پزشکی مفید بوده باشه.