۱۰ کار مهم که باید به محض ورود به استرالیا انجام داد!
برای دریافت مشاوره رایگان در این خصوص، اطلاعات تماس خود را از طریق دکمه زیر ثبت کنید تا همکاران ما در اسرع وقت با شما تماس بگیرند.
وقتی مهاجرت میکنیم نیاز داریم یه سری کارها رو به محض ورود به کشور جدید انجام بدیم تا هم راحتتر تو اون کشور جا بیفتیم و هم بهتر و سریع تر کارهامون انجام بشه. در این قسمت از استارت ویزا با یکی دیگه از هموطنامون همراه شدیم تا باهامون راجع به ده کار مهمی که به محض ورود به استرالیا باید انجام بدیم صحبت کنه و راهنماییمون کنه.
در این ویدئو اطلاعات بیشتری در مورد کارهای مهمی که بعد از ورود به استرالیا باید انجام دهید، کسب کنید.
خرید سیم کارت
اولین کاری که به محض ورود به استرالیا باید انجام بدید، خریدن سیم کارته، در فرودگاه شرکت های خدمات موبایل هستن که میتونید از اون ها سیم کارت بخرید، شرکت هایی مثل آبتوس، ودافون، امیزینگ و غیره که میتونید سیم کارتتون رو شارژ کنید و از اولین سیم کارتتون در استرالیا استفاده کنید.
کلا در استرالیا دو مدل خدمات موبایل وجود داره: Prepaid و Postpaid.
اولی مثل سیم کارت های اعتباری در ایرانه که باید اول شارژش کنید و دومی همون سیم کارت های دائمی هست که بعد از استفاده، قبضش رو پرداخت میکنید.
به نظر من کسانی که تازه وارد هستن از مدل اعتباری شروع کنن چون این طوری خیلی ارزون تر میشه و میتونن با حدود چهل دلار در ماه مسئله ی موبایلشون رو حل کنن اما زمانی که به ثبات مالی رسیدید میتونید به سراغ مدل Postpaid برید. یه نکته ای راجع به این مدل بگم که شما زمانی که روی سیستم پست پید هستید، بایستی که یک قرارداد امضا کنید و اصطلاحا به یک پلن میرید، پلن های ۲۴ یا ۳۶ ماهه که نه تنها شما از خدمات موبایل مثل اینترنت و تماس های تلفنی بهره مند میشید، بلکه میتونید یه سری چیزها هم بخرید مثل گوشی تلفن، هدفون، تبلت و حتی لبتاپ و این باعث میشه که میزان پولی که در ماه میدید خیلی بالاتر از پری پید باشه.
ممکنه مجبور باشید ۸۰ تا ۱۰۰ دلار ماهیانه پرداخت کنید که این رقم شاید برای کسی که تازه وارد استرالیا شده، مبلغ زیادی باشه پس همون طور که گفتم چند ماه اول رو با مدل Prepaid سر کنید و بعد که مطمئن شدید میتونید قسط ماهیانه ی Postpaid رو پرداخت کنید، برید و رو یک پلن قرار بگیرید.
بیشتر بخوانید: شرایط اخذ ویزای استارتاپ استرالیا ۲۰۲۳
باز کردن حساب بانکی
دومین کاری که به محض ورود به استرالیا باید انجام بدید، باز کردن حساب بانکی هست. خیلی از دوستان با خودشون یه مبلغی نقد میارن تا بتونن برای چند ماه اول زندگیشون رو تو استرالیا جمع و جور کنن. بنابراین هرچی زودتر حساب بانکی باز کنید، خیالتون از بابت پولی که همراهتون اوردین راحت میشه. توی استرالیا یه گروهی از بانک ها وجود داره به نام Four Big Banks که چهار بانک بزرگ استرالیا NAB ,ANZ ,Commonwealth Bank و Westpac هستن که میتونید در این بانک ها حساب باز کنید، البته بانک های دیگه ی استرالیا هم معتبر هستن و فقط خواستم این چهار بانک بزرگ استرالیا رو هم بشناسید. حتما حواستون باشه اگر دانشجویی میاید به بانک بگید چون اگر دانشجو باشید از حسابتون به عنوان کارمزد برداشت نمیکنن.
دریافت بیمه Medicare
این کار مربوط به دوستانیه که از طریق اقامت دائم وارد استرالیا میشن و باید حتما به یکی از دفاتر مدیکیر مراجعه کنند. مدیکیر یه بیمه ی سلامت عمومی هست که به مقیم های دائم و شهروندان استرالیا تعلق میگیره بنابراین کسانی که با داشتن PR وارد استرالیا میشن، بایستی به محض ورود به استرالیا به یکی از دفاتر مدیکیر برن و برای کارتشون اقدام کنند.
همون روزی که درخواست میدن، یه برگه ای بهتون داده میشه که شماره ی مدیکیر شما روی اون نوشته شده بنابراین اگر در زمانی که منتظر کارتتون هستید اتفاقی براتون بیفته و نیاز داشته باشید که به دکتر برید، میتونید از اون شماره استفاده کنید البته کارت هم حدودا سه هفته ای به دستتون میرسه و همه چیز نهایی و رسمی میشه.
باز کردن حساب در سایت my.gov.au
این وبسایت سه نهاد یا سازمان بزرگ در استرالیا رو در بر میگیره، اولین ATU هست که تمام کارهای مالیاتی شما زیر نظر این نهاد انجام میشه، دومین مدیکیر هست که راجع بهش گفتم درواقع رکورد تمام دفعاتی که شما پیش دکتر رفتید هم در این سایت قابل دسترسیه، سومین سازمان هم سنتر لینک هست که یه نهاد حمایتیه و به مسائلی مثل حقوق بیکاری و افراد از کار افتاده و مشابه این موارد مربوط میشه. بنابراین شما با باز کردن اکانت در این سایت میتونید به این سه سازمان بزرگ دسترسی پیدا کنید.
اقدام برای گرفتن TFN(Tax File Number)
TFN یه کد مالیاتیه که به هر فرد تو استرالیا تعلق میگیره و زمانی که شما یه کاری پیدا میکنید، اون کد رو باید به کارفرماتون بدید تا از طرف شما به دولت مالیات رد کنه. یه شماره ی کاملا منحصر به فردی هم هست یعنی اگه شما کارهای متعدد داشته باشید یا کارتون رو بخواید عوض کنید نیازی به اپلای کردن مجدد برای این شماره ندارید.
خیلی هم ساده به صورت آنلاین میتونید براش اقدام کنید و به محض اپلای کردن، شماره رو روی صفحه براتون به نمایش میذارن که میتونید یادداشتش کنید. داشتن همین شماره کافیه و نیازی به داشتن کارت یا نامه ی خاصی ندارید فقط باید این کد رو به کارفرماتون بدید البته بعد از سه هفته یه نامه ای میاد که تایید میکنه شما برای TFN اپلای کردید و مشخصات و شماره هم نوشته پس در کل حواستون باشه قبل از اقدام برای پیدا کردن کار، برای TFN اپلای کنید تا در صورت پیدا شدن کار، مشکل مالیاتی نداشته باشید.
بیشتر بخوانید: مالیات در استرالیا
اپلای کردن ABN(Australian Business Number)
این مورد هم باز کد اختصاصی هست و تفاوتش با TFN اینه که در این مورد، شما میخواید بیزینس خودتون رو راه بندازید یا برای شرکتی کار میکنید که کارفرما از شما میخواد خودتون کارهای مالیاتی خودتون رو انجام بدید که در این صورت نیاز دارید که یه حسابدار هم پیدا کنید و در آخر هر دوره ی مالی، برای پرداخت مالیات، خودتون اقدام کنید در این صورت باید برای ABN اپلای کنید که مثل TFN از طریق اینترنت قابل انجام هست.
باز کردن حساب Superannuation
این عبارت رو میتونیم حقوق بازنشستگی ترجمه کنیم. کلا حساب بازنشستگی تو استرالیا اینجوریه که شما یه حسابی رو تو یه موسسه ی مالی که کارش سیو کردن حقوق بازنشستگی شماست، باز میکنید و اون حساب رو به کارفرمای خودتون ارائه میدید، کارفرما ۹.۵ درصد حقوق شمارو حساب میکنه و به عنوان حقوق بازنشستگیتون به حساب Superannuation شما واریز میکنه و زمانی که بازنشسته میشید میتونید به این حسابتون دسترسی پیدا کنید. به هر حال باز کردن این حساب باعث میشه که زمانی که کار پیدا میکنید بتونید مقدمات کار رو زودتر فراهم کنید.
اپلای کردن برای کارت شناسایی عکس دار
وقتی ما وارد یه کشور خارجی میشیم، نیاز داریم که یه کارت شناسایی معتبر داشته باشیم تا موقع نیاز بتونیم ارائه بدیم. اولین و اصلی ترین کارت شناسایی ما میتونه پاسپورتمون باشه اما به هر حال پاسپورت چیزیه که ما نمیتونیم همه جا همراهمون داشته باشیم. خیلی ها به محض ورود به استرالیا برای گواهینامه ی رانندگی اقدام میکنن که کارت شناسایی معتبریه و خیلی جاها بجای این که بگن کارت شناساییتون رو نشون بدید، میگن گواهینامه تون رو نشون بدید.
ممکنه بعضی افراد نتونن یا نخوان که به محض ورود برای گواهینامه اقدام کنن بنابراین گرفتن کارت شناسایی که خود دولت ارائه میده میتونه راه حل مناسبی باشه. در کوییزلند به این کارت ها Photo Identification card میگن که هزینه ش حدود ۷۰ دلاره و به راحتی میتونید براش اپلای کنید و یه کارت کاملا معتبر در اختیار داشته باشید. البته در ایالت های مختلف ممکنه نام و هزینه های متفاوتی داشته باشه اما باز یه کارت شناسایی عکس داره برای افرادی که به هر دلیلی نتونستن باری کارت های شناسایی دیگه اقدام کنن.
خریدن کارت حمل و نقل عمومی
شما زمانی که میخواید از اتوبوس، ترن یا قایق استفاده کنید نیاز دارید که یه کارت حمل و نقل عمومی داشته باشید و به راحتی هم میتونید براشون به صورت آنلاین یه حساب درست کنید و کارت بانکی خودتون رو به کارت حمل و نقلتون وصل کنید تا از کارت بانکیتون به طور اتوماتیک پول به حساب کارت حمل و نقلتون واریز بشه و همیشه اعتبار داشته باشین.
این کارت در ایالت های مختلف اسامی متفاوت داره در بریزبن به این کارت ها گلدکارت میگن، در ملبورن مای کی میگن، در سیدنی، اوپال میگن و اسامی متفاوته.
در بریزبن چهار مدل از این کارت وجود داره:
کارت سبز برای دانشجوهاست، کارت زرد برای کودکان و خردسالانه، کارت قرمز برای افراد مسن و کارت آبی برای کسانی که جزو هیچ کدوم از این دسته ها نیستن. برای سه دسته ی اول هزینه نصف هست. شما به راحتی میتونید این کارت ها رو از باجه هایی که در ایستگاه های ترن هستن بخرید. اگر دانشجو هستید حواستون باشه که حتما کارت سبز رنگ باید بخرید و هیچ نیازی نیست که موقع خرید این کارت، مدرکی ارائه بدید.
مدل چک کردن کارت ها اینجوریه که هر چندوقت یه بار به صورت رندوم یه سری مامور وارد اتوبوس یا ترن میشن و از افراد میخوان کارت های خودشون رو روی اون دستگاهی که به همراه دارن اسکن کنن، این جوری متوجه میشن که آیا شما موقع سوار شدن این کارت رو تپ کردید و هزینه ی حمل و نقل رو پرداخت کردید یا نه و از طرف دیگه چک میکنن ببینن آیا افراد از کارت مناسب خودشون دارن استفاده میکنن، مثلا اگه دانشجو باشید و کارت سبز داشته باشید ممکنه از شما بخوان که کارت دانشجویی ارائه بدید تا مطمئن بشن شما تخلفی انجام نمیدید و از کارت مناسب خودتون دارید استفاده میکنید. بنابراین تهیه ی این کارت خیلی ضروریه و باید هرچه زودتر اقدام کنید چون اکثرا به محض ورود نمیتونن ماشین بخرن و استفاده از وسایل حمل و نقل خیلی واجبه.
بیشتر بخوانید: بیمه عمر در استرالیا
گرفتن گواهینامه
گرفتن گواهینامه میتونه یکی از مهم ترین کارهایی باشه که به محض ورود به استرالیا باید انجام بشه. حتی بعضی از افراد بسته به کاری که تو استرالیا پیدا میکنن ممکنه که نیاز داشته باشن که گواهینامه ی استرالیایی داشته باشن. افرادی که از طریق اقامت دائم وارد استرالیا میشن، بسته به ایالتی که توش زندگی میکنن، تا یه مدتی بیشتر نمیتونن از ترجمه ی گواهینامه شون استفاده کنن مثلا در ایالت کویینزلند اگر اقامت دائم هستید تا سه ماه بیشتر نمیتونید از گواهینامه ی ترجمه شده ی خودتون استفاده کنید بعد از سه ماه باید برید و واسه گواهینامه ی استرالیایی تون اقدام کنید.
این مهم ترین نکته ایه که راجع به گواهینامه میتونم بهش اشاره کنم. درصورتی که اقامت دائم ندارید و گرفتن گواهینامه استرالیایی براتون مهم نیست میتونید مادامی که اقامت دائم بگیرید، از ترجمه ی گواهینامه تون استفاده کنید.
در آخر امیدوارم این مطالب براتون مفید بوده باشه و قبل از اومدن به این کشور برای تمامی این کارها برنامه ریزی لازم رو انجام بدید.