فشارهای روانی بعد از مهاجرت

امروزه مهاجرت یه راه برای بهتر شدن زندگی و آینده هست، اما مهاجرت میتونه جنبه‌های منفی هم داشته باشه. فشارهای روانی بعد از مهاجرت از جمله جنبه‌های منفی بعد از مهاجرت هست که مهاجرین زیادی رو درگیر می‌کنه. اطلاع از فشارهای روانی بعد از مهاجرت میتونه به مدیریت این شرایط کمک موثری بکنه. برای آگاهی از این فشارهای روانی با استارت ویزا همراه باشین.

فشارهای روانی بعد از مهاجرت

در ادامه، به معرفی برخی از مهم‌ترین فشارهای روانی بعد از مهاجرت می‌پردازیم.

نگرانی مالی بعد از مهاجرت

اولین مشکل و بزرگترین ترس هر مهاجر ایرانی با هر سطح مالی، نگرانی مادی هست. یعنی حتی اگه فرد توی بالاترین سطح رفاه مالی هم توی ایران باشه باز هم موقع مهاجرت و بعد از مهاجرت نگرانی مالی داره و این نگرانی خیلی فراتر از حدی هست که کسی در حالت عادی بتونه فکرش رو بکنه.
افراد زیادی هم از طرف خونواده ساپورت میشن و باید به ریال بگیرن و به دلار، پوند و … خرج کنن و این مسئله باعث فشار روی خونواده میشه و هم احساس بدی به شخص مهاجر دست میده و با خودش فکر می‌کنه که با مهاجرت من علاوه بر دلتنگی که به خونواده‌ام تحمیل شد حالا براشون خرج هم تراشیدم و تحت فشار قرارشون دادم.

بعضی کشورها هم مثل چین اجازه کار وجود نداره و این نگرانی مالی رو بیشتر می‌کنه. کشور ایتالیا هم که افراد زیادی بهش مهاجرت می‌کنن فرصت شغلی زیادی نداره و کار سخت پیدا میشه. پس توی مهاجرت باید این فاکتور رو هم در نظر بگیرین که کشور مقصد از نظر اجازه کاری، فرصت شغلی و پیدا کردن کار خوب باشه.

نداشتن حمایت اجتماعی دولت

اشخاص مهاجر اون حمایت اجتماعی رو که دولت از مردمش می‌کنه رو ندارن. مهاجران با هزار امید و آرزو به یه کشور دیگه مهاجرت می‌کنن و اگه کشور مقصد پیشرفته باشه فکر می‌کنن که سختی‌ها و فشارها تموم شدن و دارن وارد یه کشور پرفکت و بی‌نقص میشن. اما واقعیت اینه که اکثر مهاجران وقتی وارد کشور مقصد میشن تو ذوقشون میخوره چون متوجه میشن که هیچ کشوری پرفکت، بی‌نقض و اون ایده آلی که فکر می‌کنن نیست و اگه خیلی خوب باشه نهایتا ۷۰ الی ۸۰ درصد هست و هیچ کشوری ۱۰۰ درصد نیست. به همین دلیل افراد زیادی دچار اختلال بین امید و واقعیت میشن. یعنی به یچیز دیگه فکر می‌کردن ولی چیزی که باهاش مواجه شدن خیلی متفاوت از چیزی بود که تصور می‌کردن.

عقب بودن از شهروندان کشور مقصد

هر شخصی وقتی به یه کشور دیگه‌ای مهاجرت کنه از شهروندان اون کشور عقب هست و به عنوان شهروند درجه یک محسوب نمیشه. دلیل این موضوع هم اینه که خب بالاخره شهروندان اون کشور اون‌جا بزرگ شدن و یه سری امکانات دارن که مهاجرین ندارن یا مثلا به راحتی میتونن با بقیه مثل استاد، دانش‌آموز، کارفرما و … ارتباط بگیرن. همچنین هر کشوری یه سری مشکلات تو سیستم آموزشی، پزشکی، اداری و … داره که خب برای مهاجرین هندل کردن این موضوع سخت‌تر هست چون به زبان و قوانین اون کشور به طور کامل تسلط ندارن و از این لحاظ هم از شهروندان درجه یک اون کشور عقب‌تر هستن. شاید فکر کنین که بعد از چند وقت این مشکل حل میشه ولی هر چقدر هم که بگذره باز هم افرادی که تو اون کشور متولد و بزرگ شدن جلوتر از مهاجران هستن.

مقایسه بین کشور مبدا و مقصد

وقتی مهاجران وارد کشور مقصد میشن و تفاوت‌هایی که بین خودشون و مردم اون کشور می‌بینن باعث میشه که احساس ناراحتی داشته باشن که اگه تو کشور خودشون بودن این مشکلات و فشارهای روانی رو نداشتن و از کسی عقب نبودن.

جدا شدن از گروه‌های اجتماعی

دلایل زیادی مثل بلد نبودن زبان، استرس و فشارهای روانی، نداشتن کار و … باعث میشه مهاجران زودتر از بقیه عصبی و ناراحت بشن. این امر هم باعث میشه که مردم کشور مقصد با مهاجرین خیلی رابطه خوبی نداشته باشن. همچنین به دلیل متفاوت بودن فرهنگ و سبک زندگی یا نژادپرست بودن، شهروندان یه کشور با مهاجرین رابطه خوبی ندارن. به این دلایل مهاجران مجبور هستن که از گروه‌های اجتماعی فاصله بگیرن و این موضوع باعث میشه که احساس تنهایی بیشتری کنن.

ترس از آینده بعد از مهاجرت

خیلی‌ها فکر می‌کنن که با مهاجرت از ایران ترس از آینده از بین میره. این فکر میتونه تا ۸۰ درصد درست باشه، اما درصورتی که فرد به کشور خوبی از لحاظ مختلف مانند فرصت شغلی خوب مثل آلمان مهاجرت کنه. چون فررد با تلاش به چیزهایی که آرزو داشت میتونه برسه و این حس خوبی رو به وجود میاره و ترس و استرس از آینده رو از بین می‌بره. اما کسانی که به یه کشوری که مثلا از لحاظ شغلی و درآمد خوب نباشه مثل چین مهاجرت می‌کنن باعث میشه اون ترس و استرس از آینده از بین نره چون فرد نمیتونه درآمد داشته باشه و باید از جیب خونواده‌ش و پس اندازش خرج کنه.

علائم ناشی از فشار روانی روی مهاجران

علائم ناشی از فشارهای روانی بعد از مهاجرت که بیشتر مهاجران تجربه کردن عبارتند از:
• خستگی
• ضعف
• ناامیدی
• تحریک
• خشم
• تلخی
• نفرت
• خشونت
• بی‌خوابی
• خشم
• کابوس
• ترس از قضاوت
• فراموش کردن کلمات، اسم‌ها، قرار ملاقات
• عدم تمرکز
• سردرد
• ناراحتی معده
• ترس و بی‌اعتمادی
• عدم توانایی انجام کار یا برقراری ارتباط با جامعه جدید

کلا بعد از مهاجرت فقط خودتون هستین و باید به همه چیز حواستون باشه چون کسی نیست که بهتون کمک کنه. اکثر مهاجرین میترسن که این علائم روشون بمونه ولی این‌ها چیزهایی نیستن که روی آدم بمونه. چون مهاجرین با گذشتن از این شرایط سخت قطعا آدم قوی‌تری میشن و قطعا میتونن از این شرایط هم گذر کنن. فقط کافی هست که بخوان شرایط بهتر شه و برای بهتر شدنش قدم‌های کوچیک بردارن و این قدم‌های کوچیک رو دست کم نگیرن.